Dit lied heeft een merkwaardige geschiedenis. Bijna iedereen denkt dat het stamt uit een oude traditie, maar in feite werd het in 1963 geschreven en op muziek gezet door de Engelsman
Sydney Carter (1915-2004). Hij ging uit van de melodie van
Simple Gifts, een lied oorspronkelijk gezongen door de Amerikaanse groepering
The Shakers. Deze religieuze secte, een afsplitsing van de Quakers, ontstond en bloeide in de 18
e en 19
e eeuw en stichtte op het platteland celibataire gemeenschappen waarbij de eredienst in het teken stond van extatische dans, gezang en 'spreken in tongen' (glossolalie). Ze kregen hierdoor de bijnaam 'Shaking Quakers' en vandaar de geuzennaam Shakers. Traditioneel speelden visionaire vrouwen een belangrijke leidersrol in deze groepering. De broadway musical
As it is in heaven (2001
) gaat over een moderne Shaker-gemeenschap.
Er zijn vele honderden Shaker-liederen bekend.
Simple Gifts werd in 1848 gecomponeerd door Shaker-ouderling Joe Brackett. In 1944 gebruikte Aaron Copland de melodie voor zijn ballet
Apellachian Spring en de zangeres Jewel zette het op haar repertoire
- zoöok Sydney Carter - zijn versie met de zelfgeschreven tekst
Lord of the Dance werd overal op Engelse scholen gezongen - veel Engelsen kennen het dus. Hij noemde het lied zelf een Carol (kerstlied) en misschien is het daardoor in een aantal kerstbundels terecht gekomen, waaronder
100 Carols for choirs (1987) van de meesters David Willcocks en John Rutter. Eerlijk gezegd is er van het kerstgebeuren weinig te bespeuren in Carters tekst, maar wel van de religieuze danspraktijken van de Shakers.
Overigens, met Michael Flatley heeft dit lied niks te maken ...