Resten van de oude Macedonische stad Filippi (Choros en theater), waar Paulus de eerste christen­gemeente in Europa stichtte. Na de verovering door de Osmanen (14/15e eeuw) werd de stad verlaten.
Anerio was geboren en getogen in een muzikale Romeinse familie: zijn vader was musicus en zijn broer componeerde. Hij zong al van kindsbeen af in heel wat koren, ook in het pauselijk koor o.l.v. Palestrina. Bij diens dood in 1594 volgde hij de grote meester op als pauselijk koorleider - maestro di capella papale, de hoogste muzikale betrekking in Rome. Behalve een vroeg bundeltje madri­galen kennen we van hem uitsluitend reli­gieus werk, dat getrouw voortbouwde op Pale­strina's stijl.

Christus factus est, een bekende mis-graduale op een tekst uit Paulus' Filippenzen­brief, is byzonder want het is nergens terug te vinden in Anerio's publicatielijsten. Het is een lijdens­overweging, dus het zou het gemaakt kunnen zijn rond 1606, toen hij meerdere responso­ries voor de Goede Week publi­ceerde. De vroegst bekende versie is van 1840. Misschien heeft de 19e-eeuwse uit­gever wat wij­zigingen aange­bracht: bijv. het begin is een beetje 'modern' en zou meer passen bij barok à la Monteverdi.

Christus factus est pro nobis 
obediens usque ad mortem, 
mortem autem crucis.
Propter quod et Deus exaltavit illum 
et dedit illi nomen,
quod est super omne nomen.
[Filipp.2:8-9]
Christus is voor ons gehoorzaam geworden tot de dood zelfs de dood aan het kruis daarom ook heeft God hem hoog verheven en hem een naam gegeven die boven alle namen staat