Meester Dufay werd geboren in Vlaanderen, maar trok al gauw met zijn ongehuwde moeder naar Kamerijk (Cambrai) in het graafschap Artesië, dat ressorteerde onder de machtige Bourgondische hertogen Filips de Goede en Karel de Stoute. Daar werd hij koorknaap en zanger-componist en al gauw reisde hij door Italië en Frankrijk als kapelmeester in dienst van een reeks vorsten en pausen. Naast gewijde muziek maakte hij wereldlijke liederen voor het vertier in hun paleizen. Tezamen met Joh.Ockeghem en Gilles Binchois kan hij beschouwd worden als de wegbereider en pionier van de renaissancepolyfonie.
Het vierstemmige chanson Donnés l'assault gaat over de niet-beantwoorde liefde van de middeleeuwse minnezang. In de hoogrenaissance begon de hoofse trouw aan de meesteres plaats te maken voor de kwelling van de afwijzing en sexuele toespelingen werden explicieter. Hier wordt de verleiding van een geliefde zelfs vergeleken met een aanval op een onoverwinnelijke burcht !
Maar Dufay bewoog zich nog in voorname intellectuele kringen van de vroege renaissance en verwijst hier ongetwijfeld rechtstreeks en uiterst beschaafd naar de Roman de la Rose, een destijds nog steeds populaire 13e-eeuwse hoofse allegorie. Daarin wordt de geliefde Rose samen met haar dienares Bel-Acueil (scone-Ontvange) door Jalousie in een burcht opgesloten en de minnaar Amant (Jolijs) zingt daarover een jammerklacht.
Het vierstemmige chanson Donnés l'assault gaat over de niet-beantwoorde liefde van de middeleeuwse minnezang. In de hoogrenaissance begon de hoofse trouw aan de meesteres plaats te maken voor de kwelling van de afwijzing en sexuele toespelingen werden explicieter. Hier wordt de verleiding van een geliefde zelfs vergeleken met een aanval op een onoverwinnelijke burcht !
Maar Dufay bewoog zich nog in voorname intellectuele kringen van de vroege renaissance en verwijst hier ongetwijfeld rechtstreeks en uiterst beschaafd naar de Roman de la Rose, een destijds nog steeds populaire 13e-eeuwse hoofse allegorie. Daarin wordt de geliefde Rose samen met haar dienares Bel-Acueil (scone-Ontvange) door Jalousie in een burcht opgesloten en de minnaar Amant (Jolijs) zingt daarover een jammerklacht.
Het lied heeft (ongeveer) de vorm van een middeleeuws Rondeau layé uit de Ars Nova traditie met een rijmschema van A-A-B-B-A en A-A-B. De drie (soms fanfare-achtige) onderstemmen lijken zich af te zetten tegen de cantus, om de symboliek verder te versterken. De tekst heb ik overgenomen uit het geïllustreerde manuscript van Beatrijs.
